สายสัญญาณที่ใช้ในระบบเครือข่าย

1. สายแบบคู่บิดเกลียว (Twisted-Pair Cable)
2. สายโคแอกเชียล (Coaxial Cable)
3. สายแบบเส้นใยนำแสง (Fiber-Optic Cable)
4. ระบบเครือข่ายไร้สาย (Wireless Network)
5. ระบบไมโครเวฟ (Microwave)
6. ระบบดาวเทียม (Satellite)

1. สายแบบคู่บิดเกลียว (Twisted-Pair Cable)
สายคู่เกลียวแบบมีชีลด์ และไม่มีชิลด์ (Shielded and Unshielded Twisted-Pair Cable)เป็นสายที่มีราคาถูกที่สุด ซึ่งประกอบด้วยสายทองแดง 2 เส้น แต่ละเส้นจะมีฉนวนหุ้มพันเป็นเกลียว ซึ่งสามารถลดการรบกวนจากสนามแม่เหล็กไฟฟ้าได้
สายเกลียวหนึ่งคู่ หมายถึง หนึ่งช่องทางการสื่อสาร ซึ่งบางครั้งอาจมีหลายสายมัดรวมกันเป็นสายขนาดใหญ่ เพื่อใช้งานพร้อมกัน
• สายคู่แบบมีชีลด์ (STP) เป็นสายที่มีฉนวนหุ้มภายนอก ทำให้สามารถป้องกันสัญญาณรบกวนได้ดี
• สายคู่แบบไม่มีชีลด์ (UTP) ใช้สำหรับเดินสายโทรศัพท์ และระบบเครือข่ายระยะใกล้ ซึ่งมีราคาค่อนข้างจะถูก
2. สายโคแอกเชียล (Coaxial Cable)
ประกอบด้วย สายส่งข้อมูลที่เป็นทองแดงที่มีฉนวนหุ้มอยู่ตรงกลาง จากนั้นหุ้มด้วยสายนำที่เป็นสายกราวนด์ แล้วจึงหุ้มด้วยฉนวนอีชั้นหนึ่ง สามารถลดการรบกวนจากสนามแม่เหล็กไฟฟ้าได้ดี สามารถส่งข้อมูลและเสียงได้เร็ว สามารถส่งสัญญาณได้ไกลกว่า และเร็วกว่าสายคู่บิดเกลียว แต่ราคาจะแพงกว่า เช่น สายเคเบิล TV