วัตถุประสงค์หลักของการนำการสื่อการข้อมูลมาประยุกต์ใช้ในองค์การ

ประกอบด้วย

1. เพื่อรับข้อมูลและสารสนเทศจากแหล่งกำเนิดข้อมูล
2. เพื่อส่งและกระจายข้อมูลได้อย่างรวดเร็ว
3. เพื่อลดเวลาการทำงาน
4. เพื่อการประหยัดค่าใช้จ่ายในการส่งข่าวสาร
5. เพื่อช่วยขยายการดำเนินการองค์การ
6. เพื่อช่วยปรับปรุงการบริหารขององค์การ

**************************************************************

สายสัญญาณที่ใช้ในระบบเครือข่าย

1. สายแบบคู่บิดเกลียว (Twisted-Pair Cable)
2. สายโคแอกเชียล (Coaxial Cable)
3. สายแบบเส้นใยนำแสง (Fiber-Optic Cable)
4. ระบบเครือข่ายไร้สาย (Wireless Network)
5. ระบบไมโครเวฟ (Microwave)
6. ระบบดาวเทียม (Satellite)

1. สายแบบคู่บิดเกลียว (Twisted-Pair Cable)
สายคู่เกลียวแบบมีชีลด์ และไม่มีชิลด์ (Shielded and Unshielded Twisted-Pair Cable)เป็นสายที่มีราคาถูกที่สุด ซึ่งประกอบด้วยสายทองแดง 2 เส้น แต่ละเส้นจะมีฉนวนหุ้มพันเป็นเกลียว ซึ่งสามารถลดการรบกวนจากสนามแม่เหล็กไฟฟ้าได้
สายเกลียวหนึ่งคู่ หมายถึง หนึ่งช่องทางการสื่อสาร ซึ่งบางครั้งอาจมีหลายสายมัดรวมกันเป็นสายขนาดใหญ่ เพื่อใช้งานพร้อมกัน
• สายคู่แบบมีชีลด์ (STP) เป็นสายที่มีฉนวนหุ้มภายนอก ทำให้สามารถป้องกันสัญญาณรบกวนได้ดี
• สายคู่แบบไม่มีชีลด์ (UTP) ใช้สำหรับเดินสายโทรศัพท์ และระบบเครือข่ายระยะใกล้ ซึ่งมีราคาค่อนข้างจะถูก
2. สายโคแอกเชียล (Coaxial Cable)
ประกอบด้วย สายส่งข้อมูลที่เป็นทองแดงที่มีฉนวนหุ้มอยู่ตรงกลาง จากนั้นหุ้มด้วยสายนำที่เป็นสายกราวนด์ แล้วจึงหุ้มด้วยฉนวนอีชั้นหนึ่ง สามารถลดการรบกวนจากสนามแม่เหล็กไฟฟ้าได้ดี สามารถส่งข้อมูลและเสียงได้เร็ว สามารถส่งสัญญาณได้ไกลกว่า และเร็วกว่าสายคู่บิดเกลียว แต่ราคาจะแพงกว่า เช่น สายเคเบิล TV

ข่ายการสื่อสารข้อมูล

หมายถึง การรับส่งข้อมูลหรือสารสนเทศจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง โดยอาศัยระบบการส่งข้อมูล ทางคลื่นไฟฟ้าหรือแสง อุปกรณ์ที่ประกอบเป็นระบบการสื่อสารข้อมูลโดยทั่วไปเรียกว่า ข่ายการสื่อสารข้อมูล (Data Communication Networks)

องค์ประกอบพื้นฐาน

1. หน่วยส่งข้อมูล (Sending Unit)

2. ช่องทางการส่งข้อมูล (Transmisstion Channel)

3. หน่วยรับข้อมูล (Receiving Unit)

องค์ประกอบขั้นพื้นฐานของระบบสื่อสาร

ช่องสัญญาณ (channel) ในที่นี้อาจจะหมายถึงสื่อกลางหรือ ตัวกลางที่ข่าวสารเดินทางผ่านเปรียบเสมือนเป็นสะพานที่จะให้ ข่าวสารข้ามจากฝั่งหนึ่งไปยังอีกฝั่งหนึ่ง

องค์ประกอบขั้นพื้นฐานของระบบสื่อสาร สามารถจำแนกออกเป็นส่วนประกอบได้ดังต่อไปนี้

1. ผู้ส่งข่าวสารหรือแหล่งกำเนิดข่าวสาร (source) อาจจะเป็นสัญญาณต่าง ๆ เช่น สัญญาณภาพ ข้อมูล และเสียงเป็นต้น ในการติดต่อสื่อสารสมัยก่อนอาจจะใช้แสงไฟ ควันไฟ หรือท่าทางต่าง ๆ ก็นับว่าเป็นแหล่งกำเนิดข่าวสาร จัดอยู่ในหมวดหมู่นี้เช่นกัน
2. ผู้รับข่าวสารหรือจุดหมายปลายทางของข่าวสาร (Sink) ซึ่งจะรับรู้จากสิ่งที่ผู้ส่งข่าวสาร หรือแหล่งกำเนิดข่าวสารส่งผ่านมาให้ตราบใดที่ การติดต่อสื่อสารบรรลุวัตถุประสงค์ ผู้รับสารหรือจุดหมายปลายทางของข่าวสารก็จะได้รับข่าวสารนั้น ๆ ถ้าผู้รับสารหรือจุดหมายปลายทางไม่ได้รับข่าวสาร ก็แสดงว่าการสื่อสารนั้นไม่ประสบความสำเร็จ กล่าวคือไม่มีการสื่อสารเกิดขึ้นนั่นเอง
3. ช่องสัญญาณ (channel) ในที่นี้อาจจะหมายถึงสื่อกลางหรือตัวกลางที่ข่าวสารเดินทางผ่าน อาจจะเป็นอากาศ สายนำสัญญาณต่าง ๆ หรือแม้กระทั่งของเหลว เช่น น้ำ น้ำมัน เป็นต้น เปรียบเสมือนเป็นสะพานที่จะให้ข่าวสารข้ามจากฝั่งหนึ่งไปยังอีกฝั่งหนึ่ง
4. การเข้ารหัส (Encoding) เป็นการช่วยให้ผู้ส่งข่าวสารและผู้รับข่าวสารมีความเข้าใจตรงกันในการสื่อความหมาย จึงมีความจำเป็นต้องแปลงความหมายนี้ การเข้ารหัสจึงหมายถึงการแปลงข่าวสารให้อยู่ในรูปพลังงานที่พร้อมจะส่งไปในสื่อกลาง ทางผู้ส่งมีความเข้าใจต้องตรงกันระหว่างผู้ส่งและผู้รับ หรือมีรหัสเดียวกัน การสื่อสารจึงเกิดขึ้นได้
5. การถอดรหัส (Decoding) หมายถึงการที่ผู้รับข่าวสารแปลงพลังงานจากสื่อกลางให้กลับไปอยู่ในรูปข่าวสารที่ส่งมาจากผู้ส่งข่าวสาร โดยมีความเข้าในหรือรหัสตรงกัน

6. สัญญาณรบกวน (noise) เป็นสิ่งที่มีอยู่ในธรรมชาติ มักจะลดทอนหรือรบกวนระบบ อาจจะเกิดขึ้นได้ทั้งทางด้านผู้ส่งข่าวสาร ผู้รับข่าวสาร และช่องสัญญาณ แต่ในการศึกษาขั้นพื้นฐานมักจะสมมติให้ทางด้านผู้ส่งข่าวสารและผู้รับข่าวสารไม่มีความผิดพลาด ตำแหน่งที่ใช้วิเคราะห์มักจะเป็นที่ตัวกลางหรือช่องสัญญาณ เมื่อไรที่รวมสัญญาณรบกวนด้านผู้ส่งข่าวสารและด้านผู้รับข่าวสาร ในทางปฏิบัติมักจะใช้วงจรกรอง (filter) กรองสัญญาณแต่ต้นทาง เพื่อให้การสื่อสารมีคุณภาพดียิ่งขึ้นแล้วค่อยดำเนินการ เช่น การเข้ารหัสแหล่งข้อมูล เป็นต้น